RYS HISTORYCZNY NADLEŚNICTWA KAMIENNA GÓRA
Nadleśnictwo Kamienna Góra, w obecnych granicach i z obecnymi obrębami leśnymi, powstało 1 stycznia 1974 r. Obręby, które obecnie tworzą gospodarstwo leśne pod nazwą Nadleśnictwo Kamienna Góra zostały utworzone w roku 1945, w większości z byłych lasów własności państwowych oraz lasów drobnych właścicieli, a także miejskich – miasta Lubawka. W latach ubiegłych w obrębie Kamienna Góra następowały zmiany dotyczące zasięgu terytorialnego powierzchni i nazwy. W 1956 r z części Nadleśnictwa Kowary i Dolina powstaje Nadleśnictwo Ogorzelec. Zmiana nazwy z Ogorzelec na Kamienna Góra nastąpiła 3 czerwca 1966 r, po przeniesieniu siedziby nadleśnictwa ze wsi Ogorzelec do nowej siedziby
w Kamiennej Górze. W 1974 r z Nadleśnictwa Bolków (obecnie obręb Nadleśnictwa Jawor) przyjęto leśnictwo Sędzisław, które do 1988 r stanowiło odrębny obręb Bolków, a obecnie włączone do obrębu Kamienna Góra.
Operat urządzeniowy za ubiegły okres gospodarczy dla Nadleśnictwa Kamienna Góra był wykonany na okres:

• Prowizoryczne urządzanie lasu – 1953-1962
• Definitywne urządzanie lasu – 1966-1976
• I rewizja urządzania lasu – od 01.10.1976 do 30.09.1986
• II rewizja urządzania lasu – od 01.01.1989 do 01.01.1998
• III rewizja urządzania lasu – od 01.01.1999 do 31.12.2008
• IV rewizja urządzania lasu – od 01.01.2009 do 31.12.2018
• V rewizja urządzania lasu – od 01.01.2019 do 31.12.2028

Gospodarkę leśną na obszarze obecnego Nadleśnictwa Kamienna Góra prowadzono według ogólnych zasad obowiązujących w Lasach Państwowych.
Dominującym sposobem użytkowania rębnego w minionych okresach gospodarczych (do II rewizji urządzania lasu) był sposób zrębowo-przerębowy. Trzebieże wykonywano
w drzewostanach systematycznie (zwłaszcza w starszych klasach wieku) przez wszystkie okresy gospodarcze, opierając się początkowo na podstawie metody prof. Sucheckiego,
a później na sposobie selekcyjnym.
W okresie definitywnego urządzania lasu 1966 – 1976 wykonanie użytkowania rębnego było przekroczone o 18,2%; w użytkowaniu przedrębnym 6,1%. Ogółem użytkowanie główne przekroczone zostało o 14%. Planowane prace odnowieniowe pod osłoną wykonano w 92,9%, na powierzchni otwartej 117,3%, co było związane ze sposobem użytkowania rębnego – klęski żywiołowe.

Inaczej przedstawiają się dane z wykonania zadań I rewizji u.l. i tak:
w użytkowaniu rębnym plan wykonano w 94,8%
w użytkowaniu przedrębnym w 137,9 %
Łącznie użytkowanie główne wykonano w 116 %.
Na początku w/w okresu gospodarczego użytkowanie rębne prowadzone było rębniami częściowymi (II i III), dla których stosowany był 20-letni okres odnowienia oraz rębnię zupełną z pięcioletnim nawrotem cięć. W ostatnich latach II rewizji p. u. l. w wyniku pogorszenia się stanu zdrowotnego drzewostanów w większości stosowana była rębnia zupełna (tzw. sanitarna).
Odnowienie lasu prowadzono głównie sadzeniem, wykorzystując w niewielkim stopniu odnowienia naturalne o dobrej jakości hodowlanej. Pielęgnację gleby i upraw prowadzono głównie ręcznie, z niewielkim wykorzystaniem środków chemicznych do niszczenia chwastów.
Na omawianym obszarze w początkowym okresie definitywnego u.l. stan zdrowotny
i sanitarny lasu był jeszcze zadawalający. Większych szkód zarówno ze strony owadów, grzybów jak i klęsk żywiołowych nie zanotowano. Jednak już od 1970 r. zauważa się nasilające się w drzewostanach szkody przemysłowe wyrządzane przez emisje gazów i pyłów. Na całym terenie wzrasta z roku na rok ilość posuszu, więcej występuje szkodników wtórnych oraz więcej drzewostanów atakowanych jest przez opieńkę miodową. Zanieczyszczenia przemysłowe powodują niekorzystne zmiany własności biologicznych, chemicznych
i fizycznych gleb leśnych, wskutek odkładania się w nich zanieczyszczeń. Powoduje to również zmianę składu runa na gatunki szczególnie uciążliwe przy zabiegach przygotowania gleby
i pielęgnacji upraw. Obniżony był również przyrost i żywotność upraw lasotwórczych opanowanych przez wybujałe rośliny runa. Szczególnie zły stan lasu odnotowano w latach 1995-1997 wskutek szkód przemysłowych, wiatrołomów, oraz szkodników wtórnych. Nastąpił wzrost pozyskania użytków przygodnych (1996 r – 4100m3). Spowodowało to nie wykonanie planowanych cięć w rębniach częściowych. Celem wzmożenia naturalnej odporności środowiska wywieszane były skrzynki lęgowe dla ptaków, jak również zabezpieczano przed zniszczeniem przez grodzenie występujące na terenie mrowiska. W tym też czasie na mocy Zarządzenia MOŚZNiL Nr 197 z 25,10,1996 r, zatwierdzono plan urządzania lasu dostosowany do wymogów określonych w ustawie o lasach na lata od 1996-1998, oraz Zarządzenia Nr 114 MOŚZNiL z dnia 16.09.1998 r. zatwierdzającego aneks do tego planu, etat cięć został skorygowany z uwagi na potrzeby pielęgnacyjno-sanitarne.
Niewątpliwie duży wpływ na gospodarkę leśną w Nadleśnictwie Kamienna Góra będą miały szkody, jakie wyrządził huragan „Cyryl”, który przeszedł przez teren Nadleśnictwa Kamienna Góra w styczniu 2007 oraz na przełomie lutego i marca 2008 r .orkan „Emma”. Usuwanie szkód po orkanie Zizi w 2009 roku, w wyniku którego pozyskano około 40 000 m3 posuszu, wywrotów i złomów,  usuwanie szkód po niżu Niklas oraz po suszy hydrologicznej
w 2015 roku, w wyniku których pozyskano około 23 000 m3 wywrotów i złomów oraz 19 000 posuszu, szkódy po po suszy hydrologicznej w 2015 i 2016 roku, w następstwie której pozyskano około 53 000 m3 posuszu, usuwanie szkód po orkanach Ksawery, Grzegorz oraz po suszy hydrologicznej w 2017 roku, w wyniku których pozyskano około 37 000 m3 wywrotów i złomów oraz 23 000 posuszu, szkódy po niżu Fryderyka oraz po suszy hydrologicznej w 2018 roku w wyniku których pozyskano odpowiednio około 69 000 m3 wywrotów i złomów oraz
27 000 posuszu.
W 2010 i 2012 roku w ramach zrealizowanej inwestycji przebudowano i rozbudowano siedzibę nadleśnictwa przy ul. Bohaterów Getta 33 w Kamiennej Górze