Wydawca treści
Polskie lasy
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Drzewostany HCVF
Drzewostany HCVF
Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych HCVF (High Conservation Value Forests) w Nadleśnictwie Kamienna Góra.
Zgodnie z Decyzją nr 5/17 z dnia 14 lutego 2017 roku Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu, powołane zostają lasy o szczególnych walorach przyrodniczych (HCVF), których zidentyfikowanie jest wyznacznikiem prowadzenia prawidłowej gospodarki leśnej zgodnej ze standardami FSC (Forest Stewardship Council).
Lokalizację Drzewostanów HCVF powołanych na terenie Nadleśnictwa Kamienna Góra znajdą Państwo poniżej:
1.1.1 - Obszary chronione w rezerwatach przyrody
1.1.2 - Obszary chronione w parkach krajobrazowych,
1.2 - Ostoje zagrożonych i ginących gatunków,
2.1 - Kompleksy leśne pełniące funkcję krajobrazową,
3.1 - Ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące,
3.2 - Ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy,
4.1 - Lasy wodochronne,
4.2 - Lasy glebochronne,
6.1 Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnej społeczności
Nadleśnictwo Kamienna Góra w związku z upublicznieniem dokumentów prowadzi ciągłe konsultacje społeczne i informuje, że ewentualne uwagi odnośnie wykazu lasów o szczególnych walorach przyrodniczych(HCVF) należy kierować na adres Nadleśnictwa lub RDLP we Wrocławiu lub e-mailowo na adres: kamienna@wroclaw.lasy.gov.pl.
MONITORING LASÓW HCVF 2019
Nadleśnictwo Kamienna Góra informuje, że w wyniku monitoringu lasów o szczególnych walorach przyrodniczych HCVF, przeprowadzonego w 2019 roku przez terenową służbę leśną nie zostały stwierdzone przypadki pogorszenia stanu wytypowanych powierzchni.
W roku 2019 odnotowano jeden pożar na powierzchni o szczególnych walorach przyrodniczych, jednakże nie stwierdzono aby miał one negatywny wpływ na wartości warunkujące uznanie tych lasów za szczególne.
Szkody spowodowane przez: suszę, wiatr, owady, grzyby, zwierzynę również nie miały negatywnego wpływu na wartości lasów HCVF.